چکار کنیم کودکمان از مدرسه نترسد؟
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۶۷۹۲۲
گروه سلامت خبرگزاری فارس: از چند روز دیگر صدای زنگ مدارس به گوش میرسد و سرو صدا وذوق و شوق زیاد دانشآموزان برای کسب علم و دانش در مدارس کشور فرا گیر میشود.دانشآموزان کلاس اولی به عنوان دانشآموزان تازه کار و افرادی که برای اولین بار تجربه درس و مشق خواندن را کسب میکنند گروهی هستند که غالب آنها در روزهای ابتدایی سال تحصیلی با ترس و اکراه از خانواده و به ویژه مادران خود جدا میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ترس کودک از مدرسه از ابتدای مهر ماه و آغاز حضور کودکان در مدارس، بروز پیدا میکند. با شروع مدارس بسیاری از والدین دچار استرس و نگرانی میشوند. همچنین بسیاری از کودکان نیز هراس خود را از مدرسه رفتن بروز میدهند. در مدرسه ممکن است وجود عواملی از قبیل نوع برخورد معلم و کادر مدرسه با کودک، رفتار اجتماعی کودک، ساختار نظام آموزشی مدرسه، انجام دادن تکالیف سنگین و حتی محیط مدرسه نیز در کم یا زیاد شدن هراس کودک تاثیرگذار باشد.
وجود ترس کودک از مدرسه و اضطراب باعث میشود کودک از مدرسه رفتن امتناع کنند و یا به اجبار به مدرسه فرستاده شود. شدت استرس حضور در مدرسه در کودکان به شکلهای مختلفی از جمله دل درد، سر درد، حالت تهوع، تب، حالت گیجی و غیره خود را نشان میدهد.
در این وضعیت توصیه میشود والدین و معلمان با یکدیگر هماهنگ باشند و با ایجاد شرایط مساعد در منزل و مدرسه، حس ترس را در کودک از بین ببرند. در این گزارش تلاش میکنیم به ذکر نکاتی بپردازیم که لازم است معلمان و والدین نسبت به آنها آگاهی داشته باشند تا بتوانند کودک را از این هراس و اضطراب رها کنند.علت ترس کودکان از مدرسه میتواند ریشه در مشکلات خانوادگی، فردی و یا محیطی داشته باشد.
داشتن اضطراب جدایی؛ مهمترین علت ترس کودک از مدرسه
مهمترین و اصلیترین علت ترس کودک از مدرسه، اضطراب جدایی از والدین است. برخی کودکان هنگامی که از خانه خارج شده و یا از والدین خود جدا میشوند، دچار اضطراب بیش از حد میشوند. این استرس ممکن است سایر عملکرد کودک را با مشکل مواجه کند و او را در انجام کارهای شخصی خود ناتوان سازد.
این کودکان تمایل دارند در آغوش پدر و مادر خود باشند و یا در طول روز مدام آنها را در خانه تعقیب میکنند و هیچ زمانی را به تنهایی سپری نمیکنند. کودکانی که دچار اضطراب جدایی از والدین هستند، هنگام دور شدن از پدر و مادر بیتاب میشوند و به دنبال عذر و بهانه هستند تا دوباره نزد آنها بازگردند.
در صورتی که این اختلال درمان نشده باقی بماند، باعث هراس کودک از مکانهای مختلف میشود و روابط اجتماعی او را به شدت تحت تاثیر قرار میدهد. کودکانی که مادران آنها دچار اضطراب و افسردگی هستند، بیشتر از سایر کودکان به این اختلال دچار میشوند.
امین ماهورام،فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار کرد: ترس از مدرسه یکی از مشکلات شایع در دوران تحصیل است که به ویژه در سالهای ابتدایی دبستان بیشتر دیده میشود.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان اینکه وجود استرس در والدین میتواند مقدار نگرانی و اضطراب فرزندان را به مراتب افزایش دهد، توصیه کرد: تا زمانی کـه خودتان آرامش نداشته باشید نمیتوانید بـه فرزند خود نیز کمک کنید.
وی با بیان اینکه هراس از مدرسه، ترس بیش از حدی است که در مورد برخی کودکان در خصوص رفتن و ماندن در مدرسه وجود دارد، افزود: این کودکان ممکن است در مکانهای دیگر بتوانند دوری از مادر را تحمل کنند.
ترس از مدرسه چند علتی است
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان خاطر نشان کرد: ترس از مدرسه میتواند از بخش خاصی از مدرسه، عملکرد تحصیلی، محیط مدرسه یا در اثر تجربه اتفاقهای ناخوشایند، مانند آزار دیدن از دوستان در مدرسه یا مشکلاتی در مسیر خانه تا مدرسه باشد، در این موارد پی بردن به علت هراس، برای مداخلات درمانی ضرورت دارد.
ماهورام با اشاره به اینکه برخی کودکان هنگام جدا شدن از مادر اضطراب شدیدی تجربه میکنند، توضیح داد: در مواردی هم کودک حتی در خانه هم مانند سایه مادرش را دنبال میکند تا به این وسیله بر اضطراب خود غلبه کند. چنین کودکانی به جدا شدن از مادر(یا هرکدام از والدین) و خانه، تمایلی نشان نمیدهند، چون به شدت وابستهاند.
وی با تاکید بر اینکه اضطراب جدایی میتواند به صورتهای گوناگون، حتی شکایات جسمی مانند دردهای شکمی، حالت تهوع، بی اشتهایی، مشکلات خواب، سردرد و کابوسهای شبانه خود را نشان دهد، افزود: در صورت بروز علایم اضطراب جدایی در نوجوانان، باید بررسی و درمان جدیتر باشد، زیرا در برخی موارد علایم اولیه افسردگی نوجوانان همین اضطراب جدایی است.
کودکان را تهدید نکنید
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان به والدین توصیه کرد: کودک به جزییات همه قوانین و مقررات مدرسه واقف نیست و تهدید و ترساندن آنها میتواند مشکلآفرین باشد؛بنابراین هرگز او را از معلم نترسانید، مثلا به او نگویید اگر غذا نخوری به معلمتان خواهم گفت.
از چند روز قبل از شروع مدرسه، فرزند خود را صبح زود بیدار کنید
عضو هیأت علمی دانشگاه گفت: برای آن که بتوانید استرس و نگرانی شروع مدرسه فرزندانتان را کاهش دهید باید بـه سراغ روش تمرین و تکرار بروید؛ یعنی باید تغییرات روزمرهای را که بعد از شروع سال تحصیلی در زندگیشان رخ میدهد پیش از آن زمان کمکم ایجاد کنید تا خود را به آنها عادت دهند. برای مثال شـما میتوانید از چند روز قبل از شروع مدرسه، فرزند خود را صبح زود بیدار کنید.
والدین بصورت تدریجی از کودک دور شوند
ماهورام ادامه داد: تعداد زیادی از والدین عادت دارند کـه تا لحظه آخر در کنار فرزند خود بمانند و خیال کودک خود را راحت کنند، در حالی که این کار باعث میشود جدایی کودک از والدین سختتر شود. بهتر است والدین بصورت تدریجی از کودک دور شوند تا هم برای کودک قابل تحمل باشد و هم بتوان پس از مدتی ترس از جدایی را از بین برد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به والدین یادآوری کرد: اگر کودک شـما دچار مشکلات جدی و یا اختلالات مشخصی نباشد، میتواند یاد بگیرد کـه خودش را با شرایط جدید و رفتن بـه مدرسه تطابق دهد. علاوه بر آنکه مهم است به ترسها و نگرانیهای فرزند خود توجه کنید و آنها را نادیده نگیرید، بـه فرزند خود بگویید در کنار او هستید و میتوانید با کمک یکدیگر آمادگی لازم را برای این مرحله تازه از زندگی او ایجاد کنید.
دقت کنیم! که جدا کردن کودکان از خانه و والدین به ویژه کودکان کلاس اولی که برای نخستین بار به مدرسه میروند نیازمند صبر و حوصله و سعه صدر و مهربانی همراه با درایت است تا ضمن اینکه فرزند دلبندمان آسیب روحی و روانی نبیند از کلاس و مدرسه نیز محروم نشود.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: هراس کودک از مدرسه اول مهر والدین دانش آموزان فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ترس کودک از مدرسه اضطراب جدایی فرزند خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۶۷۹۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر اسباب بازی در نبوغ و رشد کودکان
آیا اسباب بازی ها در رشد کودکان موثر هستند؟
در یک نگاه ساده اسباب بازی تنها یک وسیله ساده برای سرگرم کردن کودکان است اما حقیقت آن است که والدین می توانند با انتخاب هوشمندانه اسباب بازی، تاثیر زیادی در رشد نبوغ فرزند خود داشته باشند.
روانشناسان کودک تاکید می کنند که بخش مهمی از رشد و پرورش مهارت های کودک و نوزاد در هنگام بازی اتفاق می افتد. در حقیقت رشد بهینه کودکان بستگی به نحوه و میزان تعامل او با محیط اطراف دارد و اینکه تا چه حد توانسته باشد فرصت هایی را برای کشف و یادگیری محیط اطراف خود به دست آورد.
کودکان و نوزادان از طریق تعامل با اسباب بازی های خود یاد می گیرند تا پیوند عاطفی برقرار کنند و احساسات خود را کنترل کنند، مهارت های کلامی خود را ارتقا دهند، مهارت های ریاضی و انتزاعی کسب کنند و در نهایت بسازند و خراب کنند و ناامید نشوند. روانشناسان در تحقیقات مختلفی به اثبات رسانده اند که حتی نوع اسباب بازی های کودکان و استفاده از اسباب بازی های خاص برای دختران و یا پسران می تواند تا حد زیادی در انتخاب مسیر شغلی که آنها در آینده انتخاب می کنند نیز موثر باشد.
چگونه اسباب بازی هایی برای تقویت هوش کودکان خود انتخاب کنید
برای انتخاب اسباب بازی های مختلف برای تکمیل مراحل رشد کودکان، عوامل مختلفی مانند سن، نوع استعدادها و مهارت های کودک، نقاط ضعف رفتاری و مهارتی کودک باید مد نظر قرار گیرد. در ادامه به بررسی دقیق تر هر یک از این عوامل پرداخته شده است.
توجه به سن کودک و هماهنگی آن با اسباب بازی انتخاب شدهاسباب بازی های مختلف در مراحل مختلف رشد کودک کمک خواهند کرد تا کودکان مهارت های مربوط به آن سن مخصوص را کسب کرده و وارد مراحل بعدی رشد شوند.
در مرحله اول، اسباب بازی های دوران نوزادی بیشتر کودکان را به سمت توجه کردن به محیط اطراف و قوی تر کردن حواس پنج گانه مانند بینایی و شنوایی و لامسه سوق می دهد. این اسباب بازی ها می تواند شامل جغجغه های ساده تا اسباب بازی هایی با سطوح دارای برجستگی به منظور تقویت حس لامسه، سطوح آینه ای برای یادگیری ارتباط و عکس العمل و یا عروسک های پارچه ای رنگارنگ و یا کتاب های پارچه ای بدون قطعات ریز و یا آلرژی زا باشد.
سپس با افزایش مهارت های حرکتی نوزادان، اسباب بازی ها معمولا به حرکت کردن، راه رفتن و حفظ تعادل کودک کمک خواهند کرد.
در مرحله بعد یعنی در دوران کودکی، اسباب بازی ها به رشد توانایی های کلامی، تجسم فضایی و هماهنگی بین حواس کمک خواهند کرد. این بازی ها می تواند شامل انواع بازی های ساختنی، انواع توپ ها و بازی های حرکتی باشند.
به مرور و با ورود به مراحل بعدی رشد، اسباب بازی ها به برنامه ریزی، ارتباط موثر با اطرافیان، یادگیری مشاغل، تفکر هدفمند و حل مساله در کودک کمک خواهند کرد. در حقیقت اسباب بازی ها بیشتر نقش کمک به آموزش های موثر و مفید در کودکان را خواهند داشت.
توجه به استعدادهای ذاتی و مهارت های کودککشف استعداد و رشد آن در دوران کودکی یکی از مهمترین خدماتی است که والدین می توانند به کودکان هدیه کنند. اگر کودک در یکی از هوش ها و یا مهارت ها استعداد خاصی دارد، انتخاب هدفمند اسباب بازی ها برای او می تواند او را به صورت هدفمند در مسیر رشد و موفقیت سوق دهد. به عنوان نمونه اگر کودک در مهارت های تفکر الگوریتمی و حل مساله توانمند است انتخاب بازی های مبتنی بر تفکر منطقی می تواند تا حد زیادی به او کمک کند تا ذهنی منظم و منطقی داشته باشد.
اسباب بازی های دارای پایان باز، یکی از مهمترین ابزار های افزایش نبوغ و خلاقیت کودکانبسیاری از اسباب بازی مانند جورچین ها و پازل ها و یا حتی بازی های فکری و بردگیم ها، مهارت های حل مساله را تا حد زیادی در کودکان تقویت می کنند اما باید توجه داشت که این نوع اسباب بازی ها، تفکر کودکان را در چهارچوب های مشخصی محدود می کنند و به او یاد می دهند که باید ساختارهای مشخصی برای حل مساله داشته باشد.
این در حالی است که اسباب بازی هایی مانند لگو، شن بازی، فیگورها و یا حتی ها جعبه ها و ابزار کاردستی و نقاشی بدون توجه به محدودیت ها به کودکان آموزش می دهند تا مسائل را خارج از روش های معمول تحلیل کنند.
اسباب بازی های ایفای نقش، یادگیری مهارت های آینده
یکی از رده اسباب بازی هایی که در مراحل رشد کودک بسیار تاثیر گذار است، اسباب بازی هایی است که در آن کودک دنیای بیرون از خود را می سازد و تمرین می کند. کودک در این نوع بازی ها یاد می گیرد تا با هم سن و سالان خود ارتباط بگیرد، به آنها محبت کند و نقش خود را به درستی در گروه ایفا کند. در واقع نابغه ترین افراد نیز اگر نتوانند در محیط کار خود، با سایر نقش ها تعامل سازنده ای داشته باشند نمی توانند آینده شغلی موفقی را متصور باشند.
بنابراین اسباب بازی هایی مانند لوازم منزل و خانه های بازی، زمین های پارچه ای و ماشین های متعدد که کودکان به صورت گروهی با آن بازی و تعامل می کند می تواند در رشد این مهارت ها موثر باشد.
توجه به مشکلات کودک و بازی درمانیاسباب بازی ها علاوه اینکه به کودک کمک می کند تا مهارت های خود را تقویت کند، می تواند نقش درمان گری نیز داشته باشد. در حقیقت کودکان در پروسه بازی درمانی می توانند بسیاری از اختلالات شخصیتی خود را در کنار هم سن و سالان خود و با انتخاب هدفمند بازی ها رفع و درمان کنند. به عنوان نمونه اگر کودک در مهارت های کلامی ضعیف است انتخاب بازی های ایفای نقش و یا لباس های ایفای نقش که معمولا به صورت گروهی و نمایشی انجام می شوند می توانند در رفع این مشکل او کارساز باشند.
انتخاب برخی بازی های سرعتی و تمرکزی می تواند در درمان عدم تمرکز در کودکان تا حد زیادی موثر باشد.
یا اگر کودک تحمل پذیرش باخت را ندارد، انتخاب بازی مهره و صفحه و یا بردگیم ها به او یاد خواهد داد که می تواند در یک بازی بارها برنده و یا بازنده باشد. بنابراین انتخاب هدفمند و هوشمند بازی ها می توانند حتی در رفع مشکلات رفتاری کودکان نیز موثر باشند.
انتخاب بهترین اسباب بازی ها برای کودکانیکی از روش های انتخاب بهترین اسباب بازی ها برای سنین و مشخصات مختلف کودکان استفاده از دیتابیس هایی است که اسباب بازی ها را به شیوه موثر فیلتر و دسته بندی می کنند. از نمونه این منابع به عنوان نمونه سایت دیجی کالا، و مای لیست است که تنوع مختلفی از اسباب بازی ها را با شرایط و ویژگی های مختلف دسته بندی کرده اند.
شما می توانید از سایت مای لیست به خرید عمده اسباب بازی های مناسب کودکان خود به قیمت خرد بپردازید.این نوع از بانک های اطلاعاتی کمک می کنند تا اولا با دسته بندی های مختلف اسباب بازی در رده های مختلف سنی آشنا شوید و علاوه براین، به راحتی کالاهای مورد نظر خود را انتخاب و مقایسه کنید.
*** این مطلب در سرویس گزارش آگهی منتشر شده و تبلیغاتی می باشد؛ لذا جماران هیچ توصیه در رابطه با انجام فعالیت فوق ندارد.